Posts

Posts uit 2021 tonen

(Lots of) things to do

Afbeelding
  Lijstjes, lijstjes, lijstjes Mijn hele leven maak ik die dingen al. Niemand die mij dat geleerd heeft. Ik deed het gewoon vanzelf al. Waarschijnlijk om dat het in mijn hoofd altijd te druk was om al die dingen onthouden.  Als je ze opschrijft dan hoeven ze niet in je hoofd te blijven.  Moet je alleen die lijstjes niet kwijt raken.. Ik heb er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan. Ik zat gewoon zo in elkaar. Dacht trouwens dat iedereen dat op die manier deed. Al snapte ik het nooit dat mijn moeder helemaal nooit lijstjes maakte. Ja, hooguit 4 dingen neergekalkt op een ieniemienie notitieblokje. Koffie, thee, melk, eieren. En mijn moeder vergat (en vergeet) nooit iets! Zelfs nu ze 84 jaar is weet ze gewoon nog wat ik 3 weken eerder heb verteld of gedaan, en met wie en wat ik toe zei. Schiet mij maar lek. Ik kan altijd films 3 x kijken. Ik heb vaak pas na een uur, of zelfs pas bij het einde van de film een vaag soort herkenning. Goh, dit komt me ergens bekend van voor.... hmmmm. Geen idéé

Shit happens

Afbeelding
Het is 7.00 in de morgen. De wekker gaat niet af want ik hoef vandaag geen lessen te geven, en mijn agenda voor vandaag is leeg.  Heerlijk. Ik weet dat mijn bureau een puinhoop is en dat er in die stapel een aantal klussen ligt waar ik deze ochtend in alle rust met een lekkere cappuccino aan ga beginnen. Maar eerst lees ik nog even de laatste bladzijden van mijn boek uit.  Ik rek me nog eens uit en laat me dan toch uit bed glijden, schuif de gordijnen open en zie dat het regent. Mooi zo. Dan kom ik niet in de verleiding om weer in de tuin te gaan wroeten en is de kans aanzienlijk groter dat ik ook daadwerkelijk aan mijn bureaupuinhoop ga beginnen. Terwijl ik de trap afloop weet ik binnen een paar seconden dat mijn ochtend toch anders zal gaan beginnen dan ik zojuist had bedacht. Het stinkt in de hal.  HEEL erg. En ik herken de geur direct.... Het is de geur van een hond die in de afgelopen nacht heel erge buikpijn heeft gehad. En dat zelf heeft opgelost. Binnen.  Niet op het kleed! 

Conclusie #wereldreisNL4

Afbeelding
 'Ja maar wat dóe je dan toch de hele dag als je een paar weken als Single with Dogs gaat kamperen'?  Nou, vrij weinig eigenlijk, juist omdát ik Single with Dogs ben. En toch ben ik daar de hele dag mee bezig. Ten eerste ben ik zonder verwachtingen en zonder plannen vertrokken. Dan kan er ook niks tegenvallen. Nou ok. Ik ben niet helemaal eerlijk. Want dat Texeldagje stond wél als enig punt op mijn wensenlijstje.  Leven zonder klok Kamperen is lekker relaxen bij je tent/caravan. Het is ook leven zonder de klok. Kamperen is kijken wat de dag je brengt en daar dan van genieten. De enige dag dat ik iets van stress heb gevoeld was op de dag dat ik de boot naar Texel moest (wilde) halen. Dan ben je opeens weer bezig met die stomme klok. En dan had ik ook nog niet goed gekeken en stond een half uur te vroeg bij de haven. Bah. Meteen weer dat opgejaagde gevoel.  Kneuteren met de Omnia Kamperen is ook eten wanneer en wat je wilt. In het dagelijks leven is koken niet echt mijn hobby. Ik

Trial-and-error #wereldreisNL3

Afbeelding
  Deze hele kampeertrip is een trial-and-error-exercitie. Op alle gebieden.  Hoe ga ik het alleen op pad zijn ervaren? Is het te doen met Jut en Jul die er 24-7 bij zijn? Kan ik toch dingen ondernemen zonder dat ik te veel van de honden vraag? Kan ik me wel 17 dagen vermaken? Hoe zal het gaan met de reactiviteit van Nous? Het valt me in alle opzichten 200% mee. Ik was van plan geweest om gewoon 4 campings in 4 verschillende gebieden van Nederland te boeken, en wat ik dan zou gaan doen dat zou ik dan wel zien. Er komt dan toch vanzelf een soort ritme in de dagen. Ook door de honden, die zich overigens voorbeeldig gedragen. Kwestie van goed management, toch wat regelmaat en rekening houden met veel rustmomenten. En realistisch zijn in wat kan en wat niet kan.  Ik heb me nog geen secónde verveeld, of gedacht 'waar ben ik mee bezig'. Ik voel me als een vis in het water. Sterker nog, ik heb al een tripje naar Denemarken op de agenda van het voorjaar 2022 staan. Ik ga mijn Amerikaans

Toeristje spelen #wereldreisNL2

Afbeelding
  Ik ben inmiddels aanbeland op het einde van dag 5 van mijn wereldreis. En ik kan niet anders zeggen dat het me méér dan goed bevalt. Ik geniet van de vrijheid van het alleen reizen en van het niet hebben van plannen. Zou ik in het dagelijks leven ook vaker moeten doen. Maar daar word je weer zo snel opgeslokt door agenda's en afspraken.... Gisteren was het een regendag. En ook die heb ik heerlijk luierend en lezend met Camilla en de honden doorgebracht. Met aan het einde van de dag nog een mooie wandeling door het grote Drentse beukenbos. Ik slaap hier ook uit. Iets wat ik thuis amper kan/doe. Want daar ben ik altijd vroeg wakker en ga ik aan de slag. Met wát dan ook. Hier niet. Ik draai me nog eens om en ik val dan zowaar gewoon weer in slaap. Zooooooo relaxed!  En de honden gaan mee in mijn ritme. Die snurken ook verder. Staan niet te heujen dat er ze eruit moeten of zo.  Op pad Maar vandaag zijn we dan toch maar eens de omgeving wat verder gaan verkennen. Ik had gehoord van ee

That's campinglife #wereldreisNL1

Afbeelding
Tweedehands kledingkraam  Ik kampeer al jaren. Met verschillende kampeermiddelen en met verschillend (honden)gezelschap. Toen Nous haar intrede deed moesten we dus weer helemaal opnieuw beginnen met het kampeer-gewenningsproces. Pebbles was al volledig ingeleerd, dus moest ik vooral met de Russin aan de slag. En dat kun je alleen doen door vaak te gaan kamperen. De eerste keer zag mijn kampeerplek er uit als een tweedehands kledingmarktkraam. Hekwerken, doeken en handdoeken om het zicht van N maar enigszins te blokkeren. Want ze reageerde op alles en iedereen. Door hier elke keer mee aan de slag te gaan, en lap voor lap de blokkades af te pellen, zijn we nu op het punt aangekomen dat ze vermoeid 1 ooglid optilt als ze vanuit haar stoffen hol iemand voorbij ziet lopen. Zonder hond. Dat wel. Want honden die op minder dan 5 meter ons domein passeren worden heftig weggeblaft. En als ze de kans kreeg zou ze er achteraan duiken. Maar die kans krijgt ze dus niet. Werken we ook nog aan. En dat

Inpakken en wegwezen

Afbeelding
Een goede voorbereiding is het halve werk Anderen gaan bungyjumpen, skydiven, hiken in Nepal of stoer alleen op reis door Zuid -Afrika. Ik ga 18 dagen in mijn uppie op wereldreis door Nederland. Dat stond op míjn bucketlist. Ik vind dat al ruig genoeg :-). Ieder z'n ding. En als je op wereldreis gaat dan neem je natuurlijk wel de tijd om je goed voor te bereiden. Die voorpret brengt mij al helemaal in vakantiestemming :-).  Natuurlijk moet je er voor zorgen dat je voordat je op reis gaat de juiste vaccinaties hebt gehad. Met al die enge ziektes die je tijdens je reis kunt oplopen!  Dus ik was enige tijd geleden al via de GGD een prik gaan halen. Mén, wat een drukte daar! Het leek wel alsof heel Nederland op wereldreis ging! Zoveel mensen die zich lieten vaccineren. Niet normaal meer. Ze hadden er zelfs een complete fabriekshal op een industrieterrein voor ingericht 😲 Hitte en Harry Prik geregeld dus, en ik moet na mijn wereldreis nog een keer terug zeiden ze. Voor een soort 'a

Roadtrippen

Afbeelding
  Dreadlocks Klinkt wel he, Roadtrippen. Je ziet dan zo'n avontuurlijke vrouw voor je met een backpack en dreadlocks. Twee onderbroeken, een bikini, een bankpas en een flesje water. Dat is alles wat ze meeneemt. En dan op pad. De wijde wereld in! Nou, dat ga ik dus ook doen! Voor het eerst! 17 dagen in mijn uppie de wereld verkennen. Nou okee, Nederland dan. Alleen ziet het plaatje er bij mij íets anders uit... Mijn backpack hangt achter mijn grote bestelauto. Mijn backpack heeft een eigen wc, een groot twee-persoonsbed en vloerverwarming. Mijn kledingkast is gevuld en de koelkast ook. Maar hey, je moet toch érgens beginnen.  Grenzen verleggen Ik vind dat ik al best grensverleggend bezig ben. De afgelopen jaren heb ik al wel een paar keer enkele dagen in mijn uppie gekampeerd. En dat vond ik heerlijk. Maar nu ga ik toch echt langer op pad. Wat is het verschil met thuis? Daar woon ik toch ook alleen? Ja klopt. Maar op de een of andere manier voelt het toch anders.  Echte plannen heb

Camilla's eerste avontuur

Afbeelding
En het mijne..... Want het had weer wat in hoor, voor ik hier op dit prachtige plekje stond.... Ik had nog niet met Camilla gereden. Eerst was er de nieuwe draadboom  die nog in mijn auto moest worden aangelegd, (ja ja, vaktaal he) En toen werd het BAGGERweer. Maar vandaag en morgen wordt daar boven even de kraan dichtgedraaid. Dus dacht ik 'aanhaken, rijden, pootjes uitdraaien en klaar'. Voordat overmorgen de sneeuwstormen weer gaan losbarsten boven Nederland. Het liep ietsje pietsje anders.  Beetje spannend toch Zenuwachtig stond ik vanmorgen op. 'Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan' deed het niet vanmorgen. Ik heb nu wel even iets anders achter mijn Caddy hangen. Anderhalve meter langer, totaal nieuw aankoppelsysteem (keigeavanceerd...) en een heuse moeoeoeoeoeoever.  De caravanmeneer had me alles heel duidelijk uitgelegd. Dus daar gingen we. Natuurlijk stond de oprit van mijn buren én de hele straat voor vol met auto's vandaag. Maar, mooie

Sabbatical

Afbeelding
Je denkt er wel eens over, gewoon een paar maanden er tussen uit piepen. Zonder iets te hoeven, te moeten, zonder verplichtingen. Maar toch doe je het niet. En al zeker niet als je zelfstandig ondernemer bent..... Je toko moet blijven draaien. Toch? Je klanten (vind ik een rotwoord...) rekenen op je. Elke week. Je kunt het niet maken om de boel een tijdje stil te leggen en het er even van gaan nemen. En toen kwam Corona. Ik ga daar niet al te veel woorden aan vuil maken. Er wordt al genoeg over geroeptoetert op social media, tv, radio. Ja, waar eigenlijk niet. En ik zal de laatste zijn die ontkent Corona een vreselijk fenomeen is. Maar toch.... geeft C mij toch ook heel veel. Een soort verplicht opgelegde sabbatical! Ik heb er bewust voor gekozen om mijn hondenschool dicht te doen tijdens de lockdownperiode. Omdat ik het zekere voor het zekere wil nemen. Ik ben mantelzorger voor mijn ouders en ik woon alleen. Reden temeer om gezond (proberen) te blijven. En dan hoeft er niemand 'on