Koffie bij Renate

  Deze hele kampeertrip is een trial-and-error-exercitie. Op alle gebieden.  Hoe ga ik het alleen op pad zijn ervaren? Is het te doen met Jut en Jul die er 24-7 bij zijn? Kan ik toch dingen ondernemen zonder dat ik te veel van de honden vraag? Kan ik me wel 17 dagen vermaken? Hoe zal het gaan met de reactiviteit van Nous? Het valt me in alle opzichten 200% mee. Ik was van plan geweest om gewoon 4 campings in 4 verschillende gebieden van Nederland te boeken, en wat ik dan zou gaan doen dat zou ik dan wel zien. Er komt dan toch vanzelf een soort ritme in de dagen. Ook door de honden, die zich overigens voorbeeldig gedragen. Kwestie van goed management, toch wat regelmaat en rekening houden met veel rustmomenten. En realistisch zijn in wat kan en wat niet kan.  Ik heb me nog geen secónde verveeld, of gedacht 'waar ben ik mee bezig'. Ik voel me als een vis in het water. Sterker nog, ik heb al een tripje naar Denemarken op de agenda van het voorjaar 2022 staan. Ik ga mijn Amerikaans

  Ik ben inmiddels aanbeland op het einde van dag 5 van mijn wereldreis. En ik kan niet anders zeggen dat het me méér dan goed bevalt. Ik geniet van de vrijheid van het alleen reizen en van het niet hebben van plannen. Zou ik in het dagelijks leven ook vaker moeten doen. Maar daar word je weer zo snel opgeslokt door agenda's en afspraken.... Gisteren was het een regendag. En ook die heb ik heerlijk luierend en lezend met Camilla en de honden doorgebracht. Met aan het einde van de dag nog een mooie wandeling door het grote Drentse beukenbos. Ik slaap hier ook uit. Iets wat ik thuis amper kan/doe. Want daar ben ik altijd vroeg wakker en ga ik aan de slag. Met wát dan ook. Hier niet. Ik draai me nog eens om en ik val dan zowaar gewoon weer in slaap. Zooooooo relaxed!  En de honden gaan mee in mijn ritme. Die snurken ook verder. Staan niet te heujen dat er ze eruit moeten of zo.  Op pad Maar vandaag zijn we dan toch maar eens de omgeving wat verder gaan verkennen. Ik had gehoord van ee

Tweedehands kledingkraam  Ik kampeer al jaren. Met verschillende kampeermiddelen en met verschillend (honden)gezelschap. Toen Nous haar intrede deed moesten we dus weer helemaal opnieuw beginnen met het kampeer-gewenningsproces. Pebbles was al volledig ingeleerd, dus moest ik vooral met de Russin aan de slag. En dat kun je alleen doen door vaak te gaan kamperen. De eerste keer zag mijn kampeerplek er uit als een tweedehands kledingmarktkraam. Hekwerken, doeken en handdoeken om het zicht van N maar enigszins te blokkeren. Want ze reageerde op alles en iedereen. Door hier elke keer mee aan de slag te gaan, en lap voor lap de blokkades af te pellen, zijn we nu op het punt aangekomen dat ze vermoeid 1 ooglid optilt als ze vanuit haar stoffen hol iemand voorbij ziet lopen. Zonder hond. Dat wel. Want honden die op minder dan 5 meter ons domein passeren worden heftig weggeblaft. En als ze de kans kreeg zou ze er achteraan duiken. Maar die kans krijgt ze dus niet. Werken we ook nog aan. En dat

Een goede voorbereiding is het halve werk Anderen gaan bungyjumpen, skydiven, hiken in Nepal of stoer alleen op reis door Zuid -Afrika. Ik ga 18 dagen in mijn uppie op wereldreis door Nederland. Dat stond op míjn bucketlist. Ik vind dat al ruig genoeg :-). Ieder z'n ding. En als je op wereldreis gaat dan neem je natuurlijk wel de tijd om je goed voor te bereiden. Die voorpret brengt mij al helemaal in vakantiestemming :-).  Natuurlijk moet je er voor zorgen dat je voordat je op reis gaat de juiste vaccinaties hebt gehad. Met al die enge ziektes die je tijdens je reis kunt oplopen!  Dus ik was enige tijd geleden al via de GGD een prik gaan halen. Mén, wat een drukte daar! Het leek wel alsof heel Nederland op wereldreis ging! Zoveel mensen die zich lieten vaccineren. Niet normaal meer. Ze hadden er zelfs een complete fabriekshal op een industrieterrein voor ingericht 😲 Hitte en Harry Prik geregeld dus, en ik moet na mijn wereldreis nog een keer terug zeiden ze. Voor een soort 'a