Shit happens

Het is 7.00 in de morgen. De wekker gaat niet af want ik hoef vandaag geen lessen te geven, en mijn agenda voor vandaag is leeg. 

Heerlijk.

Ik weet dat mijn bureau een puinhoop is en dat er in die stapel een aantal klussen ligt waar ik deze ochtend in alle rust met een lekkere cappuccino aan ga beginnen. Maar eerst lees ik nog even de laatste bladzijden van mijn boek uit. 

Ik rek me nog eens uit en laat me dan toch uit bed glijden, schuif de gordijnen open en zie dat het regent. Mooi zo. Dan kom ik niet in de verleiding om weer in de tuin te gaan wroeten en is de kans aanzienlijk groter dat ik ook daadwerkelijk aan mijn bureaupuinhoop ga beginnen.
Terwijl ik de trap afloop weet ik binnen een paar seconden dat mijn ochtend toch anders zal gaan beginnen dan ik zojuist had bedacht.

Het stinkt in de hal. 

HEEL erg. En ik herken de geur direct.... Het is de geur van een hond die in de afgelopen nacht heel erge buikpijn heeft gehad. En dat zelf heeft opgelost. Binnen. 

Niet op het kleed!

'Niet op het kleed, niet op het kleed, niet op het kleed' gaat er als een mantra door mijn hoofd. Want als er inderdaad gebeurd is wat ik vermoed, dan is er geen schoonmaakmiddel dat nog redding kan brengen en kan het kleed naar de stort. En het is een mooi kleed. Waar ik heel blij mee ben.

Ik doe de deur naar de kamer open. Door je mond ademen Renate. Ik gooi direct de achterdeur open. Voor het geval dat er nog meer hoge nood is. Maar neuh, alles (maar dan ook álles) is reeds geloosd in mijn huiskamer. 

Maar NIET op het kleed!! Dank je Nous. Heel attent. Mijn ogen spieden de kamer af. Waar dán?? Heel fijn. Voor de houtkachel op de parketvloer. Prima plek! Oh nee, het ligt OP de de rand van de gietijzeren plaat die onder de enorm zware gietijzeren houtkachel ligt. 

Ooit van cappilaire werking gehoord? Echt leuk. Die plaat heeft het goedje de hele nacht onder zich lopen zuigen. Ik doe nog een halfslachtige poging om met diezelfde cappilaire werking en een stuk keukenrol het spul eronderuit te deppen. 

Kansloos.

Actie

Ik neem mijn verlies en kom meteen in actie. Voor het eerst moet de cappuccino maar even wachten. Ik heb al jaren honden en dit is dus niet de eerste keer dat ik voor deze klus sta. Ik ga in de automatische schoonmaakmodus. Dus ik doe latex handschoenen aan, pak een vuilniszak en een grote volle keukenrol en ga aan de slag. Eerst het grove werk. Daarna laat ik de spoelbak in mijn keuken vollopen en giet er een halve fles Andy in. Ik gris een dweil uit mijn kast en wacht tot de bak halfvol is.

Renate! WAT doe je? Je gaat toch niet met die vieze dweil in de spoelbak waar je straks je groenten in gaat wassen??? Stom. Dus snel naar de garage. Een emmertje halen. Niet te groot. Ik vind er een en laat die vollopen. Weer een scheut Andy en de dweil erin. Ik pak de emmer uit de gootsteen en loop ermee naar de kamer. Een waterval van sop klettert achter me op de grond.

Scheur in de bodem van het emmertje. Zucht. Emmertje terug in de gootsteen, Keukenvloer droogdweilen, nieuwe emmer halen in de garage. Checken of die wel waterdicht is. En aan de slag. Als de derrie voor de kachel weggepoetst is sleur ik de kachel van de muur. Dat had ik de schoorsteenvegers eens zien doen, dus ik wist dat dat moest kunnen. Ik zou wel zien hoeveel roet er de kamer in zou stromen. 
Niets gelukkig. Want ik stook eigenlijk nooit meer en die veegmannen waren nog niet zo lang geleden geweest. Plaat omhoog en poetsen maar. Helaas is het me niet meer gelukt om de kachel weer terug te plaatsen.  Maar hé. Kleinigheidje he. Ik zet er wel een kaarsje in. 

Boosdoener

Ik vrees dat een van de snacks uit de laatst ontvangen snackdoos de boosdoener is. Want Pebbles had gisteren ook wat trubbels tijdens het uitlaten. Goed. Weten we dat ook weer. Inmiddels staat ook de schuifpui al een tijd open zodat de lucht toch weer wat prettiger wordt om in te ademen door mijn neus. Nous ligt als een zielig hoopje op haar kussen. Arm beestje. 
Een lekker muziekje zal haar goed doen, dus ik kies een jazzy Spotifylijst uit en zet de Sonos aan. Inmiddels ben ik ook wel toe aan dat bakkie. 

Het is 9.28 uur.
En het regent niet meer. Zal ik toch eerst maar even de tuin in? De Esdoorn moet nog gesnoeid. 

Fijne woensdag allemaal!

Renate 

PS: De 'abonneerknop' werkt niet meer. Blogger gaat stoppen met de abonneermogelijkheid. Maar je kunt de blogjes ook volgen via mijn Instagramaccount