Midlife puberteit

Ook wel 'overgang' genoemd. Mannelijke lezers: als ik jullie was pakte ik nu mijn motor, sportwagen, golftas, fiets of benenwagen en ging ik nu even wat anders doen.

Niet? Ok. Eigen keuze he. 

Het was altijd iets wat nog héél ver weg was. Iets van 'oude vrouwen'. Iets waar ik echt niet aan wilde denken. Want dan hoorde ik ook bij die categorie. Dus ik negeerde de signalen. Zo lang als dat mogelijk was. Want ik VOEL me helemaal niet de leeftijd die ik ben: 54 jaar. Ik voel me nog steeds een jaar of 40. Ik kan alles, ik hoef nergens rekening mee te houden. Ik ben gezond en mankeer niks. In mijn 40-jarig brein dan.

De schil aan de buitenkant laat toch wel wat meer gebruikerssporen zien dan ik me bewust van ben (wil zijn).

Jackfruit
Gisteren bijvoorbeeld. Ik liep door de AH op zoek naar een blik Jackfuit. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het schijnt een vrucht te zijn die kan fungeren als vleesvervanger. En omdat ik nu in een kook-uitprobeer-periode zit ben ik allerlei spannende recepten aan het uitproberen. Dus ik móest dat blik vinden.
Na een langdurige zoektocht door de gangen, geholpen door een kennis en een AH jongetje, vond ik het begeerde fruit. Even lezen wat het nu eigenlijk is en of het erg veel suiker bevat.

Ik zag het niet!

Ik kon het gewoon NIET lezen. Mijn armen waren te kort. En ja, ik heb inmiddels zo'n brilletje bij het Kruidvat gekocht. En die ligt natuurlijk thuis. Want om nu in het openbaar dat ding op te zetten. Echt niet. Dat is nog een brug te ver. Nee, dan aan het AH jongetje moeten vragen wat er op het etiket staat. Dát is niet genant.

Afijn. Naar huis met de boodschappen. Dit keer geen verdwaald boodschappenlijstje in het karretje aangetroffen trouwens. 
Ik ruimde de boodschappen op, en moest erop letten dat ik de spullen met mijn réchterarm op de bovenste plank zette. Want mijn linkerarm kan dat namelijk niet. Nog een restantje van een maandenlange slijmbeursontsteking in de schouder. Nummer twee, want de rechterarm was een paar jaar geleden al een keer aan de beurt geweest. Oók al een midlifepuberteitkwaaltje. 


Het Uiprincipe
Nadat ik de boodschappen had opgeruimd haalde ik even de droger leeg. Met het beddengoed. Dat de laatste tijd wat vaker de was in gaat. Niet omdat ik nou zoveel wilde nachten beleef, maar omdat ik, laten we zeggen, wat 'wisselende lichaamstemperaturen' ervaar in de nacht. Ik heb ook dekens volgens het uiprincipe op mijn bed liggen: laagjes in verschillende diktes. En dat flanellen nachtshirt doe ik ook niet meer aan. Misschien eens een keer gaan shoppen voor zo'n satijnen ding met van die spagettibandjes :-). 

Ik liep nog even de badkamer in om een lapje over de wastafels te halen. Ik keek per ongeluk in de spiegel en zag daar mijn moeder. Huh? Oh nee. Ik was het zelf. 

Het gaat hard dus. 

Peper en zout
Omdat de kappers in verband met Corona toch lange tijd dicht waren, wilde ik mijn eeuwig geverfde haar maar eens zijn normale kleur te laten aannemen. Veel gezonder ook. Maar een week of 15 na de laatste verfbeurt voelde ik me steeds ongelukkiger. Het peper-en-zout-donkerblonde oerhollandse haar kwam steeds meer tevoorschijn. Met meer zout dan peper. 
En op een ochtend was het klaar. Ik ging NU naar de kapper. Schilderen die manen! Ik ben nog veel te jong om met een grijs hoofd rond te lopen. Ik ben pas 40! Ik zal wel een zeldzame genetische afwijking hebben dat ik al op zo'n jonge leeftijd grijs word. 
Dus nu ben ik weer egaal soort van blond. De interne rust is wedergekeerd. 

En die weegschaal klopt ook niet meer. Staat standaard op een paar kilo te veel. Batterijen moeten waarschijnlijk vervangen worden. Of heeft het toch iets te maken met het hardlopen wat ik fanatiek had opgestart en wat in het slop is geraakt? Daarover een andere keer meer. (die nogatinegebakjes en zakken chips zullen ook wel een bijrolletje spelen vrees ik)

Maar ach. Die buitenschil is eigenlijk helemaal niet zo belangrijk. Het gaat om hoe het in het koppie werkt. En daar ben ik en blijf ik gewoon een jaar of 40. Met soms even een uitstapje naar een jaar of 16. En dan weer naar 28. En heel soms echt even naar 54. 

Prima toch!

En nu ga ik dat blik eens openmaken. Toch benieuwd wat er in zit. 

Aanvulling op 18 november 2020:
Bij toeval liep ik tegen deze zeer informatieve podcastreeks over de overgang aan. En een andere lifestylewebsite voor 'ons soort vrouwen'.  Te interessant om die hier niet met jullie te delen: Podcastreeks over de overgang en I'M van Isa Hoes en Medina Schuurmans.

Renate van de Honden

Reacties

Petra zei…
Succes ben benieuwd naar het resultaat
Anoniem zei…
Mooi verhaal - ook al ben ik man (we vd zelfde lft) herken ik sommige dingen echt. Soms 16, 28, 34 en 54, meer zout dan peper (en msnnen verven hun haar niet ..... ) en ik heb gewoon al een jaar een bril (vari-focus..) - dus lekker om te lezen dat er meer mensen zijn die daar mee bezig zijn ;-) ga zo door!!

Mark
Gitte zei…
De overgang.....wat een ellende!! En dan heb ik ook nog helemaal niet zoveel klachten schijnbaar.
Maar eerst had ik het altijd koud in bed en tegenwoordig kun je een eitje op me bakken! Maar gedeelde smart is halve smart, dus "fijn" om te lezen dat jij er ook last van hebt.
Koos zei…
overgang is een MONSTER😅. Zit er al jaaaaren in en er komt gin end an!
Ik ga de podcast luisteren, wie weet hoor ik nog iets nieuws.
Thnkx!

Meest gelezen posts

Conclusie #wereldreisNL4

Trial-and-error #wereldreisNL3

Toeristje spelen #wereldreisNL2